Als je de schoonheid van het woord weet te verbinden met die der vrijmetselarij heb je mijn hart gestolen. De dichter Brandt doet dit in zijn bundel Paswoord. Het boek bestaat uit 2 delen, De Donkere Kamer en Naar Het Licht. Het eerste deel gaat over zijn ervaringen in de oorlog en de tijd die hij in een Jappenkamp doorbracht. Hij laat hierin zien hoe de maconieke kracht hem er doorheen sleepte.
Misschien
Schrijft men beter
Met zwart kool uit dit vuur
In bloed, ergens
Op een laatste brok muur
Het laatste woord
- En het eerste?-:
Broeders.
Het tweede deel is wat luchthartiger maar zeker niet minder indrukwekkend.
Een mooi vers over zijn moederloge in Indonesie, verzen over de diverse maconieke reizen en de drie graden. Indrukwekkende verzen over onze drie kleine lichten. Leven en dood in mooie woorden. Tot slot de laatste strofe van Het Geheim:
Hij vroeg mij: wijs mij hun geheim, maar dit
Kon ik niet duiden in duizend gesprekken.
Alleen hij zal het ooit kunnen ontdekken
Die het geheim reeds in zichzelf bezit.
