Dit is de plek waar ik mijn gedachten laat gaan over wat anderen geschreven hebben. Voor mijn eigen werk klik op: Dichtsels van Jan Lubbelinkhof

vrijdag 3 februari 2012

The Lost Symbol

Vanavond wou ik het met u hebben over Het verloren Symbool van Dan Brown. Eerst even iets kort over Brown en zijn eerdere werk, daarna heb ik een aantal punten uit Het verloren Symbool gehaald om met u door te nemen. Voornamelijk datgene  waarin de Amerikaanse vrijmetselarij verschilt van de onze. Om alles wat Brown behandeld in dit boek  te bespreken neemt teveel tijd dus wou ik me beperken tot een vijftal punten.

Allereerst Dan Brown. Zoals hij zelf schrijft, in den beginne was Logos, het woord. Zo ook bij Brown, een matig succesvolle singer-songwriter en auteur. Het boek waarmee hij bekend zou worden, de Da Vinci code was al zijn zesde boek maar veel succes had hij nog niet. Zijn uitgever was ook nog niet happy dus besloot hij tot een publiciteitsstunt, hij deelde 10.000 exemplaren van de code gratis uit, niet alleen aan journalisten en critici maar ook aan boekenclubs etc. Het vervolg is bekend, De code werd een wereldhit, werd verfilmd en Brown heeft er naar verluid tot nu toe 250 miljoen dollar mee verdiend. Natuurlijk is dat bedrag aantrekkelijk voor anderen en dus genoeg reden om Brown van plagiaat te beschuldigen. Dit o.a. door de auteurs van het Heilige Bloed en de Heilige Graal. Dit proces heeft Brown gewonnen. Ik denk terecht want Baigent, Leigh en Lincoln waren echt niet de enigen die hetzelfde idee hadden over de Graal als beschreven in De Da Vinci Code.
Als we al van plagiaat spreken dan mag dat nu wel, The Lost symbol is The Da Vinci Code goes to Washington. Brown herhaalt nu zelf het kunstje dat hij zo succesvol tentoonspreidde in de besteller uit 2003. Want Mal’akh is Silas, Peter Solomon is Jacques de Saunière, die in het vorige boek naakt in een zaal van het Louvre lag, Katherine Solomon is natuurlijk Sophie Neveu en de vrijmetselarij is de Priorij van Sion.
Is dat erg?, nee natuurlijk, met het derde boek over Robert Langdon is Brown er weer in geslaagd een pracht thriller te schrijven en dan dit maal over een onderwerp wat mij na aan het hart ligt, de Vrijmetselarij.

De vrijmetselarij is onderwerp van veel thrillers, vaak komen we er niet goed van af. Meestal zijn wij de samenzweerders. Vrijmetselaren zijn in deze boeken ( en op de meeste complotsites op het internet)  op weg om de wereld te overheersen. Meestal in samenwerking met of onderdeel zijnde van de Illuminati, de Bilderberggroep, het internationaal Zionistisch Complot etc. Allen samen op weg naar de New World Order.
Gelukkig is Brown uit ander hout gesneden.
In een les met zijn studenten lost Langdon 2 misverstanden op.
De vrijmetselarij is geen geheime organisatie maar wel een organisatie met geheimen. Geheimen die je net zoals de geheimen in een bedrijf pas zult leren kennen na jaren trouwe dienst als je jezelf bewezen hebt als zijnde betrouwbaar.  Het tweede misverstand, de vrijmetselarij als religie.
Een religie moet aan 3 voorwaarden voldoen.
Een religie belooft verlossing, ze gelooft in een vastomlijnde theologie en ze bekeert niet-gelovigen
Drie punten waaraan wij dus niet voldoen. Waarmee niet gezegd mag worden dat wij niet religieus zijn. Integendeel, wij zijn allen op onze eigen manier religieus of spiritueel bezig.
En dat brengt ons op het boek:

De kandidaat richtte zijn aandacht weer op de schedel in zijn handen. De dieprode wijn zag bijna zwart in het zwakke kaarslicht. “Moge de wijn die ik nu drink een dodelijk vergif voor mij worden als ik ooit willens en wetens mijn eed zal schenden.  De kandidaat pakte de schedel stevig vast, hief hem naar zijn mond en voelde hoe zijn lippen het droge bot raakten. Hij sloot zijn ogen, hield de schedel schuin en dronk de wijn met grote diepe slokken op. Toen de laatste druppel verdwenen was liet hij de schedel zakken.
Spannend toch, net een jongensboek. Mooi rituaal, mooie inwijding. En dat van die geheimzinnige 33e graad.
Jammer alleen dat Brown zich hierbij een dichterlijke vrijheid heeft veroorloofd. Het rituaal is inderdaad 33e graad, alleen niet 33e graad schotse ritus zoals Brown beweert maar Cerneau-ritus. De Cerneau ritus is 1 van die groepjes die zich vrijmetselaar noemen maar dat niet zijn. Ik kom daar dadelijk even op terug. De Cerneau opperraad is nooit erkend door welke reguliere vrijmetselaarsorde dan ook.
De 20e eeuwse magier Alexander Crowley, de man die zichzelf het Beest noemde heeft deze inwijding wel ondergaan, hij was 33e graad in de Cerneau ritus.
Ik ga hier even op door want Brown had dit gedeelte nog spannender kunnen vertellen zonder iets te verzinnen. Naast de schedel gebruikt dit rituaal een skelet. Op het moment dat Mal’akh zegt…. moge de wijn een dodelijk gif worden gaat het rituaal verder….. Een dodelijk gif als het sap van de dolle kervel dat Socrates dronk. Dan drinkt hij uit de schedel waarna hij zegt….. En moge deze koude armen mij voorgoed omarmen. Dan worden de armen van het skelet om hem heen gelegd. Ik denk haast dat we dit in de verfilming wel zullen gaan zien, ben benieuwd.
Ik had het net over niet erkende groepjes, een paar woorden daarover. Vrijmetselarij is geen beschermde titel, iedereen zou een loge kunnen oprichten en zich vrijmetselaar noemen. Dit gebeurd ook en veel van dit soort groepjes die niet erkend worden door de reguliere vrijmetselarij geven ons helaas soms een slechte naam. Ik noem bijvoorbeeld de Italiaanse loge P2 ofwel Propaganda Due. Een enge club die zich ten doel had gesteld om een parallelle regering te vormen in Italië. Maar genoeg daarover.
Amerika maar weer. Ze komen ook in dit boek even langs, de Shriners. Misschien wel het bekendste gezicht van de Amerikaanse Vrijmetselarij. De Shriners, die mannen met hun karakteristieke rode fez.
De Shriners ofwel de Ancient Arabic Order of the Nobles of the Mystic Shrine. Ik zal die lange officiele naam niet weer gebruiken. U ziet ze vaak langs komen in boeken en films en misschien denkt u wel wat zijn dat voor rare kerels.
De Shriners zijn opgericht in 1870 door een groepje metselaars. Een broederschap naast de vrijmetselarij maar wel met enkel vrijmetselaren als leden. Oorspronkelijk als gezelligheidsgroepje door een stel kerels die toch al regelmatig samen tafelden. Dit veranderde in 1888 toen er geld ingezameld werd voor de slachtoffers van de gele koorts in Florida. Toen volgde jarenlang hap-snap liefdadigheid tot in 1930 het plan werd opgevat om kinderziekenhuizen te gaan bouwen. Tegenwoordig beheren de Shriners 20 gratis non-profit kinderziekenhuizen in Amerika. Hun oorsprong van feesten zijn ze niet vergeten want dit is nog steeds hun voornaamste manier om geld in te zamelen. Feesten, diners en vooral hun familiecircus-voorstellingen. Mannen die echt het aangename met het nuttige weten te verenigen.
Een volgend punt wat ik wilde aanstippen is de noetiek.
Katherine Solomon is onderzoekster in de Noetische wetenschap. In eerste instantie dacht ik: Leuk verzonnen.
Dan ga je toch maar eens wat zoeken en dan wordt het boeiend, het Institute of Noetic Sciences is in 1973 opgericht door de Astronaut Edgar Mitchell, een van de weinigen die voet op de maan hebben gezet met financiele steun van een industrieel uit de oliesector. Het instituut is opgericht om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van de menselijke geest. De naam komt uit het Grieks, Noesis, wat we kunnen vertalen als innerlijk weten of intuitie. In het instituut wordt onderzoek gedaan naar datgenen wat we een paar eeuwen geleden magie of occult hadden genoemd maar dan op strikt wetenschappelijke basis. Tarot en andere waarzeggerij, telepathie, teleportatie, bijna dood ervaringen, genezing op afstand en meditatie.
In het boek doet Katherine onderzoek naar verstrengeling,
Minuscule deeltjes blijken over grote afstand met elkaar te communiceren. Dit verschijnsel was al langer bekend, De grote Albert Einstein noemde dit verschijnsel griezelige werking op afstand. Blijkbaar kunnen deze deeltjes ongehinderd door ruimte en tijd met elkaar communiceren. Als dit kan kan onze geest ook met andere deeltjes buiten ons lichaam communiceren of zelfs met een andere geest.
Een van de onderzoeken die het instituut doet is in samenwerking met Princeton. Er wordt met behulp van toevalsgenerators gekeken of ingrijpende gebeurtenissen of rampeninvloed uitoefenen. Het hoe voert hier te ver maar gebleken is dat er bij de aanslag op de Twin Towers sterke invloeden leesbaar waren in de resultaten van de toevalsgeneratoren. Het vreemde was dat er ook in de uren daarvoor vreemde resultaten werden gemeten, met een enorme piek om half zes in de ochtend. Misschien wel een bewijs dat een sterke stemmingswisseling invloed op de omgeving uitoefent en misschien zelfs naar het verleden kan rijken. Die stemmingswisseling was natuurlijk vrij massaal, bijna iedereen was die dag geschokt en die massaliteit versterkte het effect blijkbaar. Als dat zo is komen we bij de volgende vragen, helpt massaal bidden dan echt? Had de Maharishi gelijk met zijn stelling dat transcedente meditatie de omgeving kan veranderen? En ga maar door. Boeiend en misschien wel hoop voor de toekomst.
Volgend punt, in het verloren symbool komen veel getallen en getallensymboliek voor. Magische vierkanten, de versleutelde locatie van kamers onder het Capitool, jaartallen die als sleutel dienen en heel belangrijk, het getal 33. Nu is het leuke dat met getallen symboliek alles is te bewijzen of toe te lichten. Nemen we als voorbeeld het eerder genoemde getal 33, een bijzonder getal, Pythagoras noemde 33 al het belangrijkste meestergetal. Zo zijn er 33 segmenten in de menselijke wervelkolom. Ook wordt God 33 keer genoemd in het eerste hoofdstuk van Genesis.. Er wordt gezegd dat Jezus 33 is geworden. Opvallend hierbij is dat 33 een vermenigvuldiging van 3, het getal van God en 11, het aantal loyale apostelen. De Tempel van Salomo heeft 33 jaar bestaan, Koning David heeft 33 jaar geregeerd. 33 is een getal dat je vaak tegenkomt binnen spiritualiteit en esoterie. De Schotse ritus kent 33 graden. Eigenlijk 32 want de 33 is een eregraad en niet voor een ieder te bereiken. Bijzonder als je geloof hecht aan de getallenleer want er zijn 32 paden van wijsheid in de Kabbala, de mystieke tak van het Judaisme.
Toeval of heeft het toch een betekenis, wie het weet mag het zeggen.
Een voorbeeldje nog van getallensymboliek. Manly P Hall, amerikaans mysticus en filosoof gaf een mooi voorbeeld in zijn boek the Secret Teachings of all Ages
Alle getallen zijn te herleiden to een getal tussen 0 en 9.
Nemen we het getal van het beest, we weten allemaal dat is 666. Herleid wordt dat 6+6+6=18. 18=1+8=9.
Volgens Openbaring worden  144.000 mensen gered. 144.000
= 1+4+4+0+0+0=9 . Beide vormen dus het getal 9. Bijzonder want het blijkt dat zowel het getal van het Beest van Babylon als het getal van de geredde mens betrekking heeft op de mens zelf.
Leuk gedachtenspelletje maar of het meer is?
Als laatste  punt ik wilde Mal’akh behandelen, het monster wat zichzelf gecreëerd heeft. Mal’akh vind zijn oorsprong in Moloch. Moloch was een afschrikwekkende gevallen engel die we kennen uit Paradise Lost, het episch gedicht van John Milton over de val van de mens. Moloch wordt hier duidelijk in verband gebracht met mensenoffers:
First MOLOCH, horrid King besmear'd with blood
Of human sacrifice, and parents tears,
Eerst Moloch, gruwlijk vorst, besmeurd met bloed
Van Mensenoffers en tranen geplengd door ouders.

Het verloren symbool heeft op meerdere manieren connecties met Paradise lost.
Luister naar de woorden van Milton als hij verhaalt over Moloch:  the wisest heart of Solomon he led by fraud to build His Temple right against the Temple of God
Hij verleidde de wijze Solomon (Salomo of in dit geval Peter Solomon) door middel van bedrog tot het bouwen van zijn Tempel recht tegenover die van God.
Je kunt veel van Brown zeggen maar hij kent wel zijn klassiekers. Ook de schuilnaam van Mal’akh: Christopher Abaddon is weer zo’n prachtvondst waar het boek vol van staat. Deze naam bevat zowel de naam van Christus als die van de demon Abaddon. Abaddon betekend verwoester of plaats van vernietiging. In Openbaring wordt van hem gezegd dat hij zijn sprinkhanen uitzond bij het schallen van de vijfde bazuin. In het oude testament komen we abaddon ook al tegen bij Job waar het dodenrijk og hel betekend. In de dode zeerollen wordt gesproken van de Sheol van Abaddon , het onderaards dodenrijk.
De Koptisch christelijke kerk kent Abatton, een soort spiegelbeeld van de Christusfiguur. In het evangelie van Bartholomeus wordt beschreven dat Abatton op het moment van de wederopstanding in de tombe aanwezig is. Een spiegelfiguur en dan ook nog de naam gespiegeld, Christopher Abaddon.
Rest me nog te zeggen dat Abaddon of Abatton bij de Grieken bekend stond als Apolyon, de verwoester.
Een ander opvallend gegeven is het mes wat Mal’akh gebruikt. Het Akedah-mes.
Dit slaat natuurlijk op het verhaal in Genesis 22 waar Abraham door God gevraagd wordt: neem je zoon, je enige zoon Izaak en ga met hem naar het land Moria waar je hem moet offeren op een berg die Ik zal aanwijzen. Dit verhaal wordt de Akedah genoemd. Brown neemt de strekking van dit verhaal, een ouder die zijn kind offert en geeft de naam aan het mes wat Abraham gebruikte. Hij neemt hier allerlei oude mythes en voegt ze samen. Het metaal wat gevonden werd in meteoren werd vroeger veel gebruikt. Allereerst natuurlijk omdat het een makkelijke vindplaats van erts was maar ook door de betekenis ervan. Meteoren werden bliksemschichten of bliksembollen genoemd en werden gezien als iets wat van de Goden kwam. Ijzer uit de hemel. Dat moet wel magische krachten hebben.
Zo gebruikte de Egyptische God Horus een zwaard van meteorietenijzer voor zijn legendarische gevecht met de God Seth. Horus versloeg Seth om de dood van zijn vader Osiris te wreken. Ik kan hier nog wel over doorgaan maar u begrijpt hopelijk de bedoeling.
Als Laatste over de verbinding Mal’akh-Moloch. Vanmiddag herinnerde ik me ineens ooit Moloch tegengekomen te zijn in een van de gedichten van Allen Ginsberg, 1 van de belangrijkste dichters van de beatgenaration. Na even zoeken vond ik het, het hele tweede vers van Howl gaat over Moloch en het vreemde is dat het gedicht destijds werd opgedragen aan Carl Solomon, een vriend van Ginsberg. Alweer een Solomon of Salomo.Heeft het betekenis of is het toeval. Wie het weet mag het zeggen.
Het verloren symbool is een boek vol symbolen. De moeite waard om te lezen maar misschien nog meer de moeite waard om over te lezen en een speurtocht te beginnen naar al die geheimen die verborgen liggen in dit boek maar voor een goed lezer overal aan de oppervlakte komen. Het enige wat je hoeft te doen is terug te gaan naar Logos, Het Woord.