Vandaag las ik Regen en Gaslicht van Hubert Lampo.
Een kort verhaal, gelicht uit de bundel Dochters van Lemurië (1964) en zelfstandig uitgegeven in 1989. Hoewel slechts 32 pagina’s is dit vroege verhaal (1945) al een meesterwerkje waarin Lampo’s meesterschap als de grote Magisch Realist zich reeds toont. Zoals in ieder boek van Lampo ook hier weer een aantal zinnen waarvan je zou willen dat je ze de rest van je leven kon onthouden. “Hoe armer we zijn, hoe meer belang we aan het toeval hechten. Maar als we naar volmaaktheid streven, komt er een dag van rijpheid waarin we alle toevalligheden ontgroeid zijn. Dan slechts hebben we het absolute bereikt.” Om iets over de inhoud te vertellen is niet eerlijk, het werkje is te kort en iets vertellen is alles onthullen. Laten we volstaan met het een huwelijk te noemen van Jungs’ Anime met de Gothic Novel, Een werkje om ademloos uit te lezen.
